Rozdział 12

Rozdział 12: Spotkanie

Po dwóch godzinach nudnej podróży Selim wraz za swoim lokajem dotarli wreszcie do pałacu księcia. Na powitanie wyszedł sam książę w otoczeniu służby.

- Witajcie, moi drodzy!

- Książę, nasi goście mieli z pewnością męczącą podróż, więc powinniśmy wejść już do 

środka.

- Masz rację, przejdźmy w takim razie do mojego gabinetu.

             

            Gdy służba weszła już do pałacu, Selim zwrócił się z prośbą do swojego lokaja.

- Dei… Mógłbyś i ty wejść już do środka? Chciałbym przez chwilę zostać sam na sam z Cielem.

- Rozumiem, paniczu.

            

            Lokaj ruszył w stronę pałacu, po drodze spojrzał jeszcze na młodego księcia. Obdarzył go takim spojrzeniem, że chłopcu przeszły ciarki po plecach.

             

            Selim lekko się zarumienił, a potem ruszył w stronę przyjaciela. Zatrzymał się przed nim na chwilę, spojrzał mu w oczy i rzucił mu się na szyję. Ciel nie spodziewał się tego po spokojnym i mało uczuciowym Selimie, jednak nie odepchnął go od siebie.

- Jeju, Selim, w życiu Cię takiego nie widziałem… Powiesz mi, co się stało, prawda?

             

            Odpowiedziało mu tylko przeciągłe mruknięcie chłopca. Ciel uśmiechnął się w duchu.

- Zaczekam, aż sam przyjdzie do mnie i powie, że chce porozmawiać. Bardzo się zmienił od 

naszego ostatniego spotkania. Mam wrażenie, że jest zupełnie inną osobą…

- Tęskniłem za Tobą, Ciel, bardzo tęskniłem…

- Ja za Tobą też, Selim. Porozmawiamy później, teraz wejdźmy do środka, zaczyna się ściemniać.

- Dobrze.

             

            Gdy tylko zdjęli płaszcze i udali się do gabinetu Ciela, zobaczyli, że wszyscy czekali tylko na nich.

- Zaraz przyniesiemy obiad, książę.

             

            Chwilę zaczekali na obiad i zjedli go w kompletnej ciszy. Później Ciel poprosił swoją służbę żeby zabrali ze sobą Deidarę i poszli do swojej części mieszkalnej.